Edition
ausblenden
ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΥΡΟΥ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΟΜΟΣ ΠΡΩΤΟΣ
μβʹ.
Περὶ Θεοδώρου τοῦ ἐπισκόπου Μοψουεστίας.
Κατ' ἐκεῖνον δὲ τὸν χρόνον καθ' ὃν ὁ θεῖος Θεόδοτος τὴν Ἀντιοχέων ἴθυνεν ἐκκλησίαν, Θεόδωρος ὁ Μοψουεστίας μὲν ἐπίσκοπος, πάσης δὲ ἐκκλησίας διδάσκαλος κατὰ πάσης φάλαγγος αἱρετικῆς ἀριστεύσας, τοῦ βίου τὸ τέλος ἐδέξατο. Οὗτος τῆς μὲν Διοδώρου τοῦ πάνυ
διδασκαλίας ἀπήλαυσεν, Ἰωάννου δὲ τοῦ θειοτάτου γεγένηται κοινωνός τε καὶ συνεργός· κοινῇ γὰρ τῶν πνευματικῶν Διοδώρου ναμάτων ἀπήλαυον. ἓξ δὲ καὶτριάκοντα ἐν τῇ προεδρίᾳ διετέλεσεν ἔτη, κατὰ τῆς Ἀρείου καὶ Εὐνομίου παραταττόμενος φάλαγγος καὶ τὸν λῃστρικὸν Ἀπολιναρίου καταγωνιζόμενος λόχον καὶ τὴν ἀρίστην πόαν τοῖς θείοις προβάτοις προσφέρων. Καὶ ὁ τούτου δὲ ἀδελφὸς Πολυχρόνιος τὴν Ἀπαμέων ἐκκλησίαν ἐποίμαινεν ἄριστα, καὶ τῇ τοῦ λόγου χάριτι καὶ τῇ τοῦ βίου λαμπρότητι χρώμενος. Ἐγὼ δὲ τῆς συγγραφῆς ἐνταῦθα παυσάμενος, τοὺς ἐντευξομένους ἀντιβολῶ προσευχαῖς τὸν πόνον ἀμείψασθαι. Πέντε μέντοι καὶ ἑκατὸν ἐτῶν ἥδε ἡ ἱστορία περιέχει χρόνον, ἀρξαμένη μὲν ἀπὸ τῆς Ἀρείου λύττης, δεξαμένη δὲ πέρας τῶν ἀξιεπαίνων ἀνδρῶν Θεοδώρου καὶ Θεοδότου τὴν τελευτήν. Καταλέξω δὲ κατὰ τάξιν καὶ τοὺς μετὰ τὸν διωγμὸν τῶν μεγάλων ἡγεμονεύσαντας πόλεων.
Ῥώμης · Μιλτιάδης, Σίλβεστρος, Ἰούλιος, Λιβέριος, Δάμασος, Σιρίκιος, Ἀναστάσιος, Ἰννοκέντιος, Βονιφάτιος, Ζώσιμος, Κελεστῖνος.
Ἀντιοχείας · Βιτάλιος, Φιλογόνιος, Εὐστάθιος· οὗτοι ὀρθόδοξοι. Μετὰ τούτους αἱρετικοὶ δῆθεν κοινωνικοί· Εὐλάλιος, Εὐφρόνιος, Φλάκιτος, Στέφανος, Λεόντιος, Εὐδόξιος. Εἶτα ὀρθόδοξοι· Μελέτιος, Φλαβιανός, Πορφύριος, Ἀλέξανδρος, Θεόδοτος· καὶ συνήφθησαν τούτοις
Παυλῖνος, Εὐάγριος.
Ἀλεξανδρείας · Ἀχιλλᾶς, Ἀλέξανδρος, Ἀθανάσιος, εἶτα Γρηγόριος αἱρετικός, εἶτα πάλιν Ἀθανάσιος, Γεώργιος αἱρετικός, εἶτα πάλιν Ἀθανάσιος, μετὰ τοῦτον Πέτρος, εἶτα Λούκιος αἱρετικός, εἶτα πάλιν ὁ αὐτὸς Πέτρος, Τιμόθεος, Θεόφιλος, Κύριλλος.
Ἱεροσολύμων · Μακάριος, Μάξιμος, Κύριλλος, Ἰωάννης, Πραΰλιος, Ἰουβενάλιος.
Κωνσταντινουπόλεως · Ἀλέξανδρος, εἶτα Εὐσέβιος ὁ ἐκ Νικομηδείας ἐκ μεταθέσεως, αἱρετικός, μετὰ τοῦτον Παῦλος ὀρθόδοξός τε καὶ μάρτυς, μετὰ τοῦτον Μακεδόνιος αἱρεσιάρχης πνευματομάχος· τοῦτον παρωσάμενος Εὐδόξιος ὁ δυσσεβὴς κατέσχε τὴν ἐκκλησίαν· μετὰ τοῦτον Δημόφιλος ὁ Βερόης τῆς Θρᾴκης ἑαυτὸν ἐκεῖ μετέθηκεν· εἶτα Γρηγόριος ὁ Ναζιανζοῦ γενόμενος ὕστερον, μετὰ τοῦτον Νεκτάριος, Ἰωάννης, Ἀρσάκιος, Ἀττικός, Σισίννιος.
Übersetzung
ausblenden
Histoire de l'Église
CHAPITRE XLII.
Mort de Theodore Evêque de Mopsueste. Son éloge.
Pendant que Théodote cet homme divin gouvernait l'Eglise d'Antioche, Théodore Evêque de Mopsueste, l'ornement, et la lumière de notre Religion, le défenseur de la soi, l'ennemi, et l'exterminateur des erreurs finit le cours de cette vie. Il avait été Disciple du célèbre Diodore, et compagnon de Jean Evêque de Constantinople. Il s'acquitta l'espace de trente-six ans des fonctions de la Charge Episcopale, combattant continuellement les Ariens, les Eunomiens ,les Appollinaristes, et veillant sans cesse sur son troupeau. Polychrone son frère, qui avait joint la beauté de l'éloquence, à la pureté des mœurs gouverna avec toute la sagesse, et tout le succès qu'on peut désirer l'Eglise d'Apamée. Je finirai ici mon histoire, dont je ne demande point d'autre récompense à ceux qui prendront la peine de la lire , que le secours de leurs prières. Elle contient ce qui s'est passé durant cent cinq ans, depuis le temps auquel Arius commença à débiter ses erreurs, jusques à celui auquel Théodore, et Théodore ces deux excellents hommes dont je viens de parler, moururent. J'ajouterai seulement les noms des Évêques qui ont gouverné les grandes Eglises depuis que la persécution a cessé.
A Rome Miltiade, Silvestre, Jules, Libère, Da- 346 mase, Sirice, Anastase, Innocent, Boniface, Zosime, Célestin.
A Antioche Vital, Philogone, Eustate qui ont été Orthodoxes. Eustate, Euphrone, Flaccille, Etienne, Léonce, Eudoxe qui ont été Ariens. Mélèce, Flavien, Porphyre, Alexandre, Théodote, auxquels se joignirent Paulin, et Evagre qui étaient du parti d'Eustate.
A Alexandrie Pierre, Achillas, Alexandre, Athanase. Grégoire Arien. Athanase rétabli. George hérétique. Le même Athanase rétabli une seconde fois. Pierre Disciple d'Athanase. Lucius Arien. Pierre une seconde fois, Timothée, Théophile, Cyrille fils du frère de Théophile.
A Jérusalem Macaire, Maxime, Cyrille, Jean, Prayle, Juvénal.
A Constantinople Alexandre. Eusèbe transféré de Nicomédie Arien. Paul Confesseur. Macédonius ennemi du Saint Esprit. Après qu'il eut été chassé du Siège de cette Eglise, l'impie Eudoxe le remplit. Démophile hérétique sorti de Bérée ville de Thrace. Grégoire de Nazianze, Nectaire, Jean Chrysostome, Arsace, Attique, Sisinnius.
FIN.