• Home
  • Works
  • Introduction Guide Collaboration Sponsors / Collaborators Copyrights Contact Imprint
Bibliothek der Kirchenväter
Search
DE EN FR
Works Augustine of Hippo (354-430) Confessiones

Edition Hide
Confessiones (PL)

CAPUT IX. Quomodo Verbum Dei loquatur cordi.

11. In hoc Principio, Deus, fecisti coelum et terram, in Verbo tuo, in Filio tuo, in Virtute tua, in Sapientia tua, in Veritate tua, miro modo dicens, et miro modo faciens. Quis comprehendet? quis enarrabit? Quid est illud quod interlucet mihi, et percutit cor meum sine laesione; et inhorresco, et inardesco? Inhorresco in quantum dissimilis ei sum; inardesco in quantum similis ei sum. Sapientia ipsa est, quae interlucet mihi, discindens nubilum meum, quod me rursus [Col. 0814] cooperit deficientem ab ea, caligine atque aggere poenarum mearum; quoniam sic infirmatus est in egestate vigor meus 1, ut non sufferam bonum meum, donec tu, Domine, qui propitius factus es omnibus iniquitatibus meis, etiam sanes omnes languores meos; quia et redimes de corruptione vitam meam, et eoronabis me in miseratione et misericordia, et satiabis in bonis desiderium meum; quoniam renovabitur juventus mea sicut aquilae 2. Spe enim salvi facti sumus, et promissa tua per patientiam exspectamus 3. Audiat te intus sermocinantem qui potest; ego fidenter ex oraculo tuo clamabo: Quam magnificata sunt opera tua, Domine, omnia in Sapientia fecisti 4! et illa Principium, et in eo Principio fecisti coelum et terram.


  1. Psal. XXX, 11  ↩

  2. Psal. CII, 3-5  ↩

  3. Rom. VIII, 24, 25  ↩

  4. Psal. CIII, 24 ↩

Translation Hide
Bekenntnisse

9. Wie redet das Wort Gottes zum Herzen?

In diesem Anfange hast du, o Gott, „Himmel und Erde“ erschaffen; in deinem Worte, deinem Sohne deiner Kraft, deiner Weisheit, deiner Wahrheit hast du in wunderbarer Weise gesprochen und auf wunderbare Weise geschaffen. Wer kann es erfassen? Wer erzählen? Was ist das da, das mir entgegen leuchtet und mein Herz trifft, ohne es zu verletzen, so daß ich erschaudere und erglühe - erschaudere, insoweit ich ihm unähnlich, und erglühe, insoweit ich ihm ähnlich bin? Die Weisheit, die Weisheit selbst ist es, die mir entgegenleuchtet, die den Nebel vor meinen Augen zerreißt, der mich wieder umhüllt, wenn ich mich von ihr in der Finsternis meiner Sünden und unter der Last meines Elends abkehre. Denn „so sehr ist meine Kraft in meiner Dürftigkeit geschwächt worden“1, daß ich selbst das Gute an mir nicht zu ertragen vermag, bis du, o Herr, der „du dich aller meiner Sünden erbarmt hast“, auch all „mein Siechtum“ heilest. Denn „du wirst auch vom Verderben mein Leben erlösen“, du wirst mich krönen „in Erbarmen und mit Barmherzigkeit“, du wirst sättigen „meine Sehnsucht mit Gütern“, daß meine Jugend sich erneue wie die des Adlers“2. „Denn in Hoffnung sind wir erlöst S. 279 geworden, und in Geduld erwarten wir deine Verheißungen“3. Hören soll, wer kann, deine Stimme in seinem Innern; ich aber will zuversichtlich mit deinem Psalmisten ausrufen: „Wie groß sind deine Werke, o Herr! Alles hast du mit Weisheit gemacht“4. Und diese Weisheit ist der Anfang, und „in diesem Anfange hast du Himmel und Erde geschaffen“.


  1. Ps. 30,11. ↩

  2. Ps. 102,3-5. ↩

  3. Röm. 8,24 f. ↩

  4. Ps. 103,24. ↩

  Print   Report an error
  • Show the text
  • Bibliographic Reference
  • Scans for this version
Editions of this Work
Confessiones (CSEL) Compare
Confessiones (PL)
Translations of this Work
Bekenntnisse
Les confessions de Saint Augustin Compare
The Confessions of St. Augustin In Thirteen Books Compare
Commentaries for this Work
Einleitung in die Confessiones
Prolegomena
The Opinion of St. Augustin Concerning His Confessions, as Embodied in His Retractations, II. 6
Translator's Preface - Confessions

Contents

Faculty of Theology, Patristics and History of the Early Church
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Imprint
Privacy policy