Translation
Hide
Reply to Faustus the Manichaean
96.
In fact, nothing could have been devised more likely to instruct and benefit the pious reader of sacred Scripture than that, besides describing praiseworthy characters as examples, and blameworthy characters as warnings, it should also narrate cases where good men have gone back and fallen into evil, whether they are restored to the right path or continue irreclaimable; and also where bad men have changed, and have attained to goodness, whether they persevere in it or relapse into evil; in order that the righteous may be not lifted up in the pride of security, nor the wicked hardened in despair of cure. And even those passages in Scripture which contain no examples or warnings are either required for connection, so as to pass on to essential matters, or, from their very appearance of superfluity, indicate the presence of some secret symbolical meaning. For in the books we speak of, so far from there being a want or a scarcity of prophetical announcements, such announcements are numerous and distinct; and now that the fulfillment has actually taken place, the testimony thus borne to the divine authority of the books is irresistibly strong, so that it is mere madness to suppose that there can be any useless or unmeaning passages in books to which all classes of men and of minds do homage, and which themselves predict what we see thus actually coming to pass.
Edition
Hide
Contra Faustum Manichaeum libri triginta tres
96.
Quid vero utilius atque salubrius pie legentibus vel audientibus illas sacras litteras consuli ac prospici potuit, p. 702,13 quam ut non solum in eis laudabiles homines ad imitandum et reprehensibiles ad cavendum proponerentur, verum etiam quaedam bonorum declinationes et lapsus in malum, sive inde idem (itidem) denuo correcti in viam redeant sive irrevocabiles maneant, et rursus quaedam malorum mutationes et proventus in bonum sive perseveraturi sive in pristina iterum relapsuri, ut neque iusti in superbiam securitate extollantur nec iniqui contra medicinam desperatione obdurentur? At illa, quae neque ad imitandum neque ad cavendum facta hominum pertinent et tamen in sancta scriptura reperiuntur, aut ad illam conexionem posita sunt, quibus occasionibus ad res necessarias veniatur, aut eo ipso, quo videntur superflua, satis admonent in eis quaeri oportere mysticae alicuius significationis oraculum. p. 702,26 Neque enim de his libris loquimur, in quibus nulla vel pauca ac non multa apertissima prophetico spiritu praenuntiata iam quoque ipsis rebus impletis auctoritatem divinam fidelissima et praeclarissima veritatis luce testantur, ut omnino desipiat, quisquis eos superflue vel quasi fatue locutos aliquid putat, quibus non solum omnia hominum ingeniorumque subdita videt, verum etiam hoc ab eis praedictum legit perfectumque cognoscit.