• Accueil
  • Œuvres
  • Introduction Instructions Collaboration Sponsors / Collaborateurs Copyrights Contact Mentions légales
Bibliothek der Kirchenväter
Recherche
DE EN FR
Œuvres Thomas d'Aquin (1225-1274)

Edition Masquer
Summa theologiae

Articulus 4

IIª-IIae q. 50 a. 4 arg. 1

Ad quartum sic proceditur. Videtur quod militaris non debeat poni species prudentiae. Prudentia enim contra artem dividitur, ut dicitur in VI Ethic. Sed militaris videtur esse quaedam ars in rebus bellicis; sicut patet per philosophum, in III Ethic. Ergo militaris non debet poni species prudentiae.

IIª-IIae q. 50 a. 4 arg. 2

Praeterea, sicut militare negotium continetur sub politico, ita etiam et plura alia negotia, sicut mercatorum, artificum et aliorum huiusmodi. Sed secundum alia negotia quae sunt in civitate non accipiuntur aliquae species prudentiae. Ergo etiam neque secundum militare negotium.

IIª-IIae q. 50 a. 4 arg. 3

Praeterea, in rebus bellicis plurimum valet militum fortitudo. Ergo militaris magis pertinet ad fortitudinem quam ad prudentiam.

IIª-IIae q. 50 a. 4 s. c.

Sed contra est quod dicitur Prov. XXIV, cum dispositione initur bellum, et erit salus ubi sunt multa consilia. Sed consiliari pertinet ad prudentiam. Ergo in rebus bellicis maxime necessaria est aliqua species prudentiae quae militaris dicitur.

IIª-IIae q. 50 a. 4 co.

Respondeo dicendum quod ea quae secundum artem et rationem aguntur conformia esse oportet his quae sunt secundum naturam, quae a ratione divina sunt instituta. Natura autem ad duo intendit primo quidem, ad regendum unamquamque rem in seipsa; secundo vero, ad resistendum extrinsecis impugnantibus et corruptivis. Et propter hoc non solum dedit animalibus vim concupiscibilem, per quam moveantur ad ea quae sunt saluti eorum accommoda; sed etiam vim irascibilem, per quam animal resistit impugnantibus. Unde et in his quae sunt secundum rationem non solum oportet esse prudentiam politicam, per quam convenienter disponantur ea quae pertinent ad bonum commune; sed etiam militarem, per quam hostium insultus repellantur.

IIª-IIae q. 50 a. 4 ad 1

Ad primum ergo dicendum quod militaris potest esse ars secundum quod habet quasdam regulas recte utendi quibusdam exterioribus rebus, puta armis et equis, sed secundum quod ordinatur ad bonum commune, habet magis rationem prudentiae.

IIª-IIae q. 50 a. 4 ad 2

Ad secundum dicendum quod alia negotia quae sunt in civitate ordinantur ad aliquas particulares utilitates, sed militare negotium ordinatur ad tuitionem totius boni communis.

IIª-IIae q. 50 a. 4 ad 3

Ad tertium dicendum quod executio militiae pertinet ad fortitudinem, sed directio ad prudentiam, et praecipue secundum quod est in duce exercitus.

Traduction Masquer
Summe der Theologie

Vierter Artikel. Die militärische Klugheit ist eine besondere Gattung.

a) Dies ist nicht der Fall. Denn: I. Klugheit ist nicht Kunst. Die Kriegskunst aber ist eben eine Kunst. (3 Ethic. 1.) II. Wie die Kriegskunst, so ist auch der Handel, der Handwerkerstand etc. in der Staatsklugheit einbegriffen und bildet somit keine besondere Gattung. III. Die Stärke gilt am meisten im Kriege. Also zur Tugend der Stärke gehört alles Kriegerische. Auf der anderen Seite heißt es Prov. 24.: „Mit Vorbereitung zieht man in den Krieg; und da wird Heil sein, wo vieles Beraten ist.“ Letzteres gehört aber zur Klugheit.

b) Ich antworte, was von seiten der Kunst und der Vernunft geschieht, müsse dem entsprechen, was gemäß der Natur sich vollzieht; denn diese ist von der göttlichen Vernunft. Die Natur aber strebt danach, daß eine jede Sache das ihr Zukömmliche besitze, und daß sie abwehre das ihr Schädliche und Verderbenbringende. Deshalb gab die Natur dem sinnbegabten Wesen nicht nur die Begehrkraft, sondern auch die Abwehrkraft. In dem also, was der Vernunft entsprechend geregelt wird, muß nicht nur eine politische Klugheit sein, welche zukömmlicherweise regelt, was dem Gemeinbesten entspricht; sondern auch eine militärische Klugheit, vermittelst deren Angriffe abgewehrt werden.

c) I. Insoweit die Kriegskunst nach gewissen Regeln sich äußerlicher Dinge bedient, ist sie eine Kunst; soweit sie auf das Gemeinbeste sich bezieht, hat sie den Charakter der Klugheit. II. Alle anderen Geschäfte und Obliegenheiten im Staate haben Beziehung zu irgend welchem Nutzen; die Kriegskunst allein verteidigt das Gemeinbeste gegen die Feinde. III. Die Ausführung im Kriegswesen gehört zur Stärke; die Leitung desselben, zumal im Heerführer, zur Klugheit.

  Imprimer   Rapporter une erreur
  • Afficher le texte
  • Référence bibliographique
  • Scans de cette version
Les éditions de cette œuvre
Summa theologiae
Traductions de cette œuvre
Summe der Theologie

Table des matières

Faculté de théologie, Patristique et histoire de l'Église ancienne
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Mentions légales
Politique de confidentialité