• Home
  • Works
  • Introduction Guide Collaboration Sponsors / Collaborators Copyrights Contact Imprint
Bibliothek der Kirchenväter
Search
DE EN FR
Works Thomas Aquinas (1225-1274)

Edition Hide
Summa theologiae

Articulus 8

IIIª q. 7 a. 8 arg. 1

Ad octavum sic proceditur. Videtur quod in Christo non fuerit prophetia. Prophetia enim importat quandam obscuram et imperfectam notitiam, secundum illud Num. XII, si quis fuerit inter vos propheta domini, per somnium aut in visione loquar ad eum. Sed Christus habuit plenam et perfectam notitiam, multo magis quam Moyses, de quo ibi subditur quod palam, et non per aenigmata Deum vidit. Non ergo debet in Christo poni prophetia.

IIIª q. 7 a. 8 arg. 2

Praeterea, sicut fides est eorum quae non videntur, et spes eorum quae non habentur, ita prophetia est eorum quae non sunt praesentia, sed distant, nam propheta dicitur quasi procul fans. Sed in Christo non ponitur fides neque spes, ut supra dictum est. Ergo etiam prophetia non debet poni in Christo.

IIIª q. 7 a. 8 arg. 3

Praeterea, propheta est inferioris ordinis quam Angelus, unde et de Moyse, qui fuit supremus prophetarum, ut dictum est in secunda parte, Act. VII dicitur quod locutus est cum Angelo in solitudine. Sed Christus non est minoratus ab Angelis secundum notitiam animae, sed solum secundum corporis passionem, ut dicitur Heb. II. Ergo videtur quod Christus non fuit propheta.

IIIª q. 7 a. 8 s. c.

Sed contra est quod de eo dicitur, Deut. XVIII, prophetam suscitabit vobis Deus de fratribus vestris. Et ipse de se dicit, Matth. XIII et Ioan. IV, non est propheta sine honore nisi in patria sua.

IIIª q. 7 a. 8 co.

Respondeo dicendum quod propheta dicitur quasi procul fans, vel procul videns, inquantum scilicet cognoscit et loquitur ea quae sunt procul ab hominum sensibus; sicut etiam Augustinus dicit, XVI contra Faustum. Est autem considerandum quod non potest dici aliquis propheta ex hoc quod cognoscit et annuntiat ea quae sunt aliis procul, cum quibus ipse non est. Et hoc manifestum est secundum locum et secundum tempus. Si enim aliquis in Gallia existens cognosceret et annuntiaret aliis in Gallia existentibus ea quae tunc in Syria agerentur, propheticum esset, sicut Elisaeus ad Giezi dixit IV Reg. V, quomodo vir descenderat de curru et occurrerat ei. Si vero aliquis in Syria existens ea quae sunt ibi annuntiaret non esset hoc propheticum. Et idem apparet secundum tempus. Propheticum enim fuit quod Isaias praenuntiavit quod Cyrus, Persarum rex, templum Dei esset reaedificaturus, ut patet Isaiae XLIV, non autem fuit propheticum quod Esdras hoc scripsit, cuius tempore factum est. Si igitur Deus aut Angeli, vel etiam beati, cognoscunt et annuntiant ea quae sunt procul a nostra notitia, non pertinet ad prophetiam, quia in nullo nostrum statum attingunt. Christus autem ante passionem nostrum statum attingebat, inquantum non solum erat comprehensor, sed etiam viator. Et ideo propheticum erat quod ea quae erant procul ab aliorum viatorum notitia, et cognoscebat et annuntiabat. Et hac ratione dicitur in eo fuisse prophetia.

IIIª q. 7 a. 8 ad 1

Ad primum ergo dicendum quod per illa verba non ostenditur esse de ratione prophetiae aenigmatica cognitio, quae scilicet est per somnium et in visione, sed ostenditur comparatio aliorum prophetarum, qui per somnium et in visione perceperunt divina, ad Moysen, qui palam et non per aenigmata Deum vidit; qui tamen propheta est dictus, secundum illud Deut. ult., non surrexit ultra propheta in Israel sicut Moyses. Potest tamen dici quod, etsi Christus habuit plenam et apertam notitiam quantum ad partem intellectivam, habuit tamen in parte imaginativa quasdam similitudines, in quibus etiam poterat speculari divina, inquantum non solum erat comprehensor, sed etiam viator.

IIIª q. 7 a. 8 ad 2

Ad secundum dicendum quod fides est eorum quae non videntur ab ipso credente. Similiter spes est eorum quae non habentur ab ipso sperante. Sed prophetia est eorum quae sunt procul a communi hominum sensu, cum quibus propheta conversatur et communicat in statu viae. Et ideo fides et spes repugnant perfectioni beatitudinis Christi, non autem prophetia.

IIIª q. 7 a. 8 ad 3

Ad tertium dicendum quod Angelus, cum sit comprehensor, est supra prophetam qui est purus viator, non autem supra Christum, qui simul fuit viator et comprehensor.

Translation Hide
Summe der Theologie

Achter Artikel. In Christo war der Geist der Weissagung.

a) Dies scheint nicht. Denn: I. Die prophetische Kenntnis schließt Dunkel und Unvollendung in sich ein, nach Num. 12.: „Wenn ein Prophet unter euch ist, so will ich im Traume und im Gesichte ihm sprechen.“ Christus aber hatte eine weit klarere Kenntnis wie Moses, von dem gesagt ist, „daß offen und ohne Rätsel der Herr zu Ihm sprach.“ Also hatte Christus nicht den Geist der Weissagung. II. Wie der Glaube das Nicht-Geschaute, die Hoffnung das Nicht- Besessene, so hat die Prophetie zum Gegenstände das Nicht-Gegenwärtige. Denn „Weissagen“ heißt: „was noch weit entfernt ist sagen.“ In Christo aber war weder Glaube noch Hoffnung; also auch nicht die Weissagung. III. Der Prophet steht niedriger wie ein Engel; weshalb auch von Moses, dem ersten der Propheten, geschrieben steht (Act. 7.), „er habe in der Wüste mit einem Engel gesprochen.“ Christus aber steht mit seiner Seele nicht niedriger wie die Engel, sondern nur gemäß dem Leiden seines Körpers. Also war Er nicht Prophet.

b) Ich antworte, „Weissagen“ heiße: „in die Weite sagen,“ oder was noch weit entfernt ist sagen (Aug. cont. Faustum 16, 18.). Hier ist jedoch zu bemerken, daß nicht deshalb jemand Prophet genannt wird, weil er erkennt und verkündet das, was für andere weit entfernt ist, mit denen er nicht zusammen ist. Dies ist klar, wenn Zeit und Ort in Frage kommen. Denn wenn jemand in Frankreich denen die in Frankreich sind verkündete was gegenwärtig in Syrien geschieht, so wäre dies prophetisch; wie Elisäus (4. Kön. 3.) dem Giezi sagte, der Mann sei vom Wagen gestiegen und sei ihm entgegen gegangen. Wenn aber jemand in Syrien denen in Frankreich schreibt, was in Syrien vorgeht, so ist dies nicht prophetisch. Und ebenso war es prophetisch, wie Isaias (c. 44.) verkündete, daß Cyrus, der König der Perser, den Tempel wieder aufbauen werde. Nicht aber war dasselbe prophetisch, als Esdras dies beschrieb, zu dessen Zeit es geschah. Wenn also Gott oder die Engel oder die seligen verkünden und erkennen das, was fern ist von unserer Kenntnis, das ist nicht prophetisch; denn sie sind nicht mit uns, sie nehmen nicht an unserem Stande des Pilgers auf Erden teil. Christus aber war mit uns, Er nahm an unserem Stande teil. Er war nicht nur selig, sondern zugleich Pilger. Und sonach war es prophetisch, was Er Entferntes von der Kenntnis der anderen Erdenpilger erkannte und verkündete. Und danach fand sich in Ihm Weissagung.

c) I. Durch diese Worte wird nicht gesagt, es gehöre zum Wesenscharakter der Weissagung, daß die Kenntnis in ihr durch Träume und Rätsel vermittelt werde; sondern es wird gezeigt der Unterschied zwischen den anderen Propheten, die durch Träume und Rätsel schauten, und dem Moses, zu dem der Herr offen und ohne Rätsel sprach, weshalb es ja Deut. ult. heißt: „Es erstand kein Prophet mehr wie Moses.“ Es kann jedoch auch gesagt werden, Christus habe offene, schauende Kenntnis gehabt mit Rücksicht auf die Vernunft; während in seiner Einbildungstraft sich Ähnlichkeiten der Wahrheit in Phantasiebildern fanden, vermittelst deren ebenfalls das Göttliche betrachtet werden konnte. Denn Er war zugleich Erdenpilger und Bewohner des ewigen Heim. II. Der Glaube erstreckt sich auf das, was vom glaubenden selber
nicht gesehen wird; die Hoffnung auf das, was der hoffende selber nicht
besitzt. Die Weissagung aber richtet sich auf das, was dem gemeinen Sinne
nach den Menschen fern ist, mit denen jedoch der Prophet verkehrt und das
Pilgern auf Erden gemein hat. Der Glaube und die Hoffnung also widerstreiten der Vollendung der Seligkeit Christi, nicht aber die Weissagung. III. Der Engel als in der Seligkeit befindlich steht über dem Propheten, der pilgert; nicht aber über Christo, der zugleich selig ist und pilgert.

  Print   Report an error
  • Show the text
  • Bibliographic Reference
  • Scans for this version
Editions of this Work
Summa theologiae
Translations of this Work
Summe der Theologie

Contents

Faculty of Theology, Patristics and History of the Early Church
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Imprint
Privacy policy