• Accueil
  • Œuvres
  • Introduction Instructions Collaboration Sponsors / Collaborateurs Copyrights Contact Mentions légales
Bibliothek der Kirchenväter
Recherche
DE EN FR
Œuvres Thomas d'Aquin (1225-1274)

Edition Masquer
Summa theologiae

Articulus 5

IIIª q. 25 a. 5 arg. 1

Ad quintum sic proceditur. Videtur quod mater Dei sit adoranda adoratione latriae. Videtur enim idem honor exhibendus esse matri regis et regi, unde dicitur III Reg. II quod positus est thronus matri regis, quae sedit ad dexteram eius. Et Augustinus dicit, in sermone de Assumpt., thronum Dei, thalamum domini caeli, atque tabernaculum Christi, dignum est ibi esse ubi est ipse. Sed Christus adoratur adoratione latriae. Ergo et mater eius.

IIIª q. 25 a. 5 arg. 2

Praeterea, Damascenus dicit, in IV libro, quod honor matris refertur ad filium. Sed filius adoratur adoratione latriae. Ergo et mater.

IIIª q. 25 a. 5 arg. 3

Praeterea, coniunctior est Christo mater eius quam crux. Sed crux adoratur adoratione latriae. Ergo et mater eadem adoratione est adoranda.

IIIª q. 25 a. 5 s. c.

Sed contra est quod mater Dei est pura creatura. Non ergo ei debetur adoratio latriae.

IIIª q. 25 a. 5 co.

Respondeo dicendum quod, quia latria soli Deo debetur, non debetur creaturae prout creaturam secundum se veneramur. Licet autem creaturae insensibiles non sint capaces venerationis secundum seipsas, creatura tamen rationalis est capax venerationis secundum seipsam. Et ideo nulli purae creaturae rationali debetur cultus latriae. Cum ergo beata virgo sit pure creatura rationalis, non debetur ei adoratio latriae, sed solum veneratio duliae, eminentius tamen quam ceteris creaturis, inquantum ipsa est mater Dei. Et ideo dicitur quod debetur ei, non qualiscumque dulia, sed hyperdulia.

IIIª q. 25 a. 5 ad 1

Ad primum ergo dicendum quod matri regis non debetur aequalis honor honori qui debetur regi. Debetur tamen ei quidam honor consimilis, ratione cuiusdam excellentiae. Et hoc significant auctoritates inductae.

IIIª q. 25 a. 5 ad 2

Ad secundum dicendum quod honor matris refertur ad filium, quia ipsa mater est propter filium honoranda. Non tamen eo modo quo honor imaginis refertur ad exemplar, quia ipsa imago, prout in se consideratur ut res quaedam, nullo modo est veneranda.

IIIª q. 25 a. 5 ad 3

Ad tertium dicendum quod crux, prout ipsa in se consideratur, ut dictum est, non est capax honoris. Sed beata virgo est secundum seipsam capax venerationis. Et ideo non est similis ratio.

Traduction Masquer
Summe der Theologie

Fünfter Artikel. Der Mutter Gottes gebührt nicht die göttliche Ehre der Anbetung.

a) Dieselbe gebührt ihr wohl. Denn: I. Die gleiche Ehre wird dem Könige erwiesen und der Mutter des
Königs, nach 3. Kön. 2.: „Es wurde ein Thron hingestellt für die Mutter
des Königs, die da saß zur Rechten desselben.“ Und Augustin (serm. de assumptione) sagt: „Der Thron Gottes, das Zelt Christi ist gebührenderweise da, wo Er selber ist.“ Christo aber wird göttliche Anbetung erwiesen;
also auch seiner Mutter. II. Damascenus (4. de orth. fide 17.) sagt: „Die Ehre, welche man
der Mutter erweist, wird auf den Sohn bezogen.“ Also. III. Mehr verbunden mit Christo als das Kreuz ist seine Mutter.
Das Kreuz aber soll man anbeten; also um so mehr sei ne Mutter. Auf der anderen Seite ist die Mutter Gottes eine bloße Kreatur.

b) Ich antworte, keiner Kreatur an sich betrachtet gebühre die Gott
dargebrachte Anbetung. Die vernunftlosen Kreaturen nämlich sind an sich
nicht geeignet, verehrt zu werden; die vernünftige Kreatur aber ist es. Da
nun die seligste Jungfrau eine vernünftige bloße Kreatur ist, so gebührt ihr
keine göttliche Anbetung, sondern Verehrung; und zwar, da sie über allen
anderen Kreaturen erhaben ist, gebührt ihr eine höhere Verehrung, die sogenannte hyperdulia.

c) I. Nicht die gleiche Ehre wie dem Könige gebührt dessen Mutter; jedoch eine ähnliche wegen ihres hohen Vorranges. II. Die Mutter ist wegen des Sohnes zu ehren und so flieht die
der Mutter gespendete Ehre über auf den Sohn. Aber nicht die gleiche
Ehre gebührt ihr. Es ist da kein Vergleich mit dem Bilde; denn das Bild
verdient als Ding für sich keinerlei Ehre. III. Das Kreuz ist nicht geeignet verehrt zu werden an sich betrachtet;
so daß alle ihm gespendete Ehre einzig auf den Heiland bezogen wird. Die
Mutter Gottes ist an sich geeignet, geehrt zu werden.

  Imprimer   Rapporter une erreur
  • Afficher le texte
  • Référence bibliographique
  • Scans de cette version
Les éditions de cette œuvre
Summa theologiae
Traductions de cette œuvre
Summe der Theologie

Table des matières

Faculté de théologie, Patristique et histoire de l'Église ancienne
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Mentions légales
Politique de confidentialité