• Accueil
  • Œuvres
  • Introduction Instructions Collaboration Sponsors / Collaborateurs Copyrights Contact Mentions légales
Bibliothek der Kirchenväter
Recherche
DE EN FR
Œuvres Thomas d'Aquin (1225-1274)

Traduction Masquer
Summe der Theologie

Zweiter Artikel. Die Hingebung bietet den Eltern den Lebensunterhalt.

a) Dem ist nicht so. Denn: I. Nach dem vierten Gebote sollen wir den Eltern nur Ehre bieten. II. 2. Kor. 12. sagt der Apostel: „Die Kinder sollen nicht für die Eltern Schätze sammeln.“ Also sind sie nicht gehalten, die Eltern zu ernähren. III. Die Tugend der Hingebung geht auch auf blutsverwandte und Mitbürger. Niemand aber ist verpflichtet, allen blutsverwandten und Mitbürgern den Lebensunterhalt zu bieten. Auf der anderen Seite tadelt (Matth. 15.) der Herr die Pharisäer, daß sie die Kinder davon abhielten, ihren Eltern den Lebensunterhalt zu gewähren.

b) Ich antworte, den Eltern schulde man etwas an und für sich, und etwas auf Grund besonderer äußerer Umstände. Da der Vater nämlich das Princip des Kindes ist, gebührt ihm an und für sich Ehrfurcht und Gehorsam. Auf Grund äußerer Umstände aber gebührt dem Vater etwas, soweit ihm ein Schaden zustößt; wie wenn er krank wird, daß man ihn pflegt; wenn er verarmt, daß man ihn unterhält u. dgl. Deshalb sagt Cicero (2. de lnv.), die Hingebung biete den Eltern die schuldige Dienstleistung (officium) und die Ehrfurcht.

c) I. In der Ehre den Eltern gegenüber ist enthalten aller Beistand, den man ihnen zu leisten hat, wie der Herr dies erklärt bei Matth. 15. II. Der Vater hat den Charakter des Princips, das Kind den Charakter des vom Princip sich ableitenden. Deshalb kommt es an und für sich dem Vater zu, für das Kind zu sorgen; und zwar nicht nur für gewisse Zeit, sondern während seines ganzen Lebens, was da ist „Schätze sammeln für die Kinder“. Daß das Kind für den Vater sorgt, das ist auf Grund äußerer Umstände; weil nämlich dem Vater eine Notlage zugestoßen, in der es ihm beistehen muß, aber nicht für ihn „Schätze sammeln“; denn der Natur gemäß erben die Kinder von den Eltern, nicht die Eltern von denKindern. III. „Dienstleistung“ und „Ehre“ gebührt nach Cicero allen blutsverwandten und Vaterlandsfreunden; jedoch je nach deren Beziehung zu und in verschiedenem Grade.

Edition Masquer
Summa theologiae

Articulus 2

IIª-IIae q. 101 a. 2 arg. 1

Ad secundum sic proceditur. Videtur quod pietas non exhibeat parentibus sustentationem. Ad pietatem enim videtur pertinere illud praeceptum Decalogi, honora patrem tuum et matrem tuam. Sed ibi non praecipitur nisi honoris exhibitio. Ergo ad pietatem non pertinet sustentationem parentibus exhibere.

IIª-IIae q. 101 a. 2 arg. 2

Praeterea, illis debet homo thesaurizare quos tenetur sustentare. Sed secundum apostolum, II ad Cor. XII, filii non debent thesaurizare parentibus. Ergo non tenentur eos per pietatem sustentare.

IIª-IIae q. 101 a. 2 arg. 3

Praeterea, pietas non solum se extendit ad parentes, sed etiam ad alios consanguineos et concives, ut dictum est. Sed non tenetur aliquis omnes consanguineos et concives sustentare. Ergo nec etiam tenetur ad sustentationem parentum.

IIª-IIae q. 101 a. 2 s. c.

Sed contra est quod dominus, Matth. XV, redarguit Pharisaeos quod impediebant filios ne parentibus sustentationem exhiberent.

IIª-IIae q. 101 a. 2 co.

Respondeo dicendum quod parentibus aliquid debetur dupliciter, uno modo, per se; alio modo, per accidens. Per se quidem debetur eis id quod decet patrem inquantum est pater. Qui cum sit superior, quasi principium filii existens, debetur ei a filio reverentia et obsequium. Per accidens autem aliquid debetur patri quod decet eum accipere secundum aliquid quod ei accidit, puta, si sit infirmus, quod visitetur, et eius curationi intendatur; et si sit pauper, quod sustentetur; et sic de aliis huiusmodi, quae omnia sub debito obsequio continentur. Et ideo Tullius dicit quod pietas exhibet et officium et cultum. Ut officium referatur ad obsequium, cultus vero ad reverentiam sive honorem; quia, ut Augustinus dicit, in X de Civ. Dei, dicimur colere homines quos honorificatione, vel recordatione, vel praesentia frequentamus.

IIª-IIae q. 101 a. 2 ad 1

Ad primum ergo dicendum quod in honoratione parentum intelligitur omnis subventio quae debet parentibus exhiberi, ut dominus interpretatur, Matth. XV. Et hoc ideo, quia subventio fit patri ex debito, tanquam maiori.

IIª-IIae q. 101 a. 2 ad 2

Ad secundum dicendum quod quia pater habet rationem principii, filius autem habet rationem a principio existentis, ideo per se patri convenit ut subveniat filio; et propter hoc, non solum ad horam debet ei subvenire, sed ad totam suam vitam, quod est thesaurizare. Sed quod filius aliquid conferat patri, hoc est per accidens, ratione alicuius necessitatis instantis, in qua tenetur ei subvenire, non autem thesaurizare, quasi in longinquum, quia naturaliter non parentes filiorum, sed filii parentum sunt successores.

IIª-IIae q. 101 a. 2 ad 3

Ad tertium dicendum quod cultus et officium, ut Tullius dicit, debetur omnibus sanguine iunctis et patriae benevolis, non tamen aequaliter omnibus, sed praecipue parentibus, aliis autem secundum propriam facultatem et decentiam personarum.

  Imprimer   Rapporter une erreur
  • Afficher le texte
  • Référence bibliographique
  • Scans de cette version
Les éditions de cette œuvre
Summa theologiae
Traductions de cette œuvre
Summe der Theologie

Table des matières

Faculté de théologie, Patristique et histoire de l'Église ancienne
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Mentions légales
Politique de confidentialité