Übersetzung
ausblenden
Zweiundzwanzig Bücher über den Gottesstaat (BKV)
15. Werden alle Toten mit einem Leibe von dem Maß des Herrnleibes auferstehen?
Doch ist jedenfalls Christus in gleicher Band 28, S. 1428Körpergröße auferstanden, wie er gestorben ist, und man darf auch nicht sagen, daß sein Leib zur Zeit der allgemeinen Auferstehung zu einer Größe wachsen wird, die er nicht gehabt hat, als er seinen Jüngern in der ihnen bekannten Gestalt erschien; er wird also nicht den Größten gleich sein. Nehmen wir aber an, daß auf das Maß des Herrnleibes auch alle größeren Leiber gebracht werden, so wird von den Leibern vieler ein beträchtlicher Teil verloren gehen, während doch der Herr selbst zugesagt hat, daß nicht einmal ein Haar verloren gehe. Es bleibt also nur übrig anzunehmen, daß jeder sein eigenes Körpermaß zurückerhalten wird, das er in der Jugend gehabt hat, mag er auch als Greis gestorben sein, oder das er erreicht hätte, wenn er nicht vorher gestorben wäre; wir müssen dann das, was der Apostel von dem Vollmaß des Alters Christi sagt1, entweder auf etwas anderes beziehen, etwa darauf, daß das Maß seines Alters voll wird, wenn zu dem Haupt in den christlichen Völkern die Vollendung aller Glieder hinzutritt, oder wir haben die Worte, falls sie von der Auferstehung des Leibes gelten, dahin zu verstehen, daß die Leiber der Verstorbenen nicht in unter- und nicht in überjugendlicher Form auferstehen werden, sondern nach Alter und Kraft in der Form, bis zu welcher Christus hienieden gelangt ist2; wie es ja denn auch nicht heißt: zu dem Leibesmaße oder zu dem Maß der Körpergröße, sondern „zum Vollmaß des Alters Christi“.
Edition
ausblenden
De civitate Dei (CCSL)
Caput XV: An ad dominici corporis modum omnium mortuorum resurrectura sint corpora.
Sed utique Christus in ea mensura corporis, in qua mortuus est, resurrexit, nec fas est dicere, cum resurrectionis omnium tempus uenerit, accessuram corpori eius eam magnitudinem, quam non habuit, quando in ea discipulis, in qua illis erat notus, apparuit, ut longissimis fieri possit aequalis. si autem dixerimus ad dominici corporis modum etiam quorumque maiora corpora redigenda, peribit de multorum corporibus plurimum, cum ipse nec capillum periturum esse promiserit. restat ergo, ut suam recipiat quisque mensuram, quam uel habuit in iuuentute, etiamsi senex est mortuus, uel fuerat habiturus, si est ante defunctus, atque illud, quod commemorauit apostolus de mensura aetatis plenitudinis Christi, aut propter aliud intellegamus dictum esse, id est, ut illi capiti in populis Christianis accedente omnium perfectione membrorum aetatis eius mensura conpleatur, aut, si hoc de resurrectione corporum dictum est, sic accipiamus dictum, ut nec infra nec ultra iuuenalem formam resurgant corpora mortuorum, sed in eius aetate et robore, usque ad quam Christum hic peruenisse cognouimus - circa triginta quippe annos definierunt esse etiam saeculi huius doctissimi homines iuuentutem; quae cum fuerit spatio proprio terminata, inde iam hominem in detrimenta uergere grauioris ac senilis aetatis - et ideo non esse dictum in mensuram corporis uel in mensuram staturae, sed in mensuram aetatis plenitudinis Christi.