• Start
  • Werke
  • Einführung Anleitung Mitarbeit Sponsoren / Mitarbeiter Copyrights Kontakt Impressum
Bibliothek der Kirchenväter
Suche
DE EN FR
Werke Thomas von Aquin (1225-1274) Summa Theologiae

Edition ausblenden
Summa theologiae

Articulus 1

IIª-IIae q. 66 a. 1 arg. 1

Ad primum sic proceditur. Videtur quod non sit naturalis homini possessio exteriorum rerum. Nullus enim debet sibi attribuere quod Dei est. Sed dominium omnium creaturarum est proprie Dei, secundum illud Psalm., domini est terra et cetera. Ergo non est naturalis homini rerum possessio.

IIª-IIae q. 66 a. 1 arg. 2

Praeterea, Basilius, exponens verbum divitis dicentis, Luc. XII, congregabo omnia quae nata sunt mihi et bona mea, dicit, dic mihi, quae tua? Unde ea sumens in vitam tulisti? Sed illa quae homo possidet naturaliter, potest aliquis convenienter dicere esse sua. Ergo homo non possidet naturaliter exteriora bona.

IIª-IIae q. 66 a. 1 arg. 3

Praeterea, sicut Ambrosius dicit, in libro de Trin., dominus nomen est potestatis. Sed homo non habet potestatem super res exteriores, nihil enim potest circa earum naturam immutare. Ergo possessio exteriorum rerum non est homini naturalis.

IIª-IIae q. 66 a. 1 s. c.

Sed contra est quod dicitur in Psalm., omnia subiecisti sub pedibus eius, scilicet hominis.

IIª-IIae q. 66 a. 1 co.

Respondeo dicendum quod res exterior potest dupliciter considerari. Uno modo, quantum ad eius naturam, quae non subiacet humanae potestati, sed solum divinae, cui omnia ad nutum obediunt. Alio modo, quantum ad usum ipsius rei. Et sic habet homo naturale dominium exteriorum rerum, quia per rationem et voluntatem potest uti rebus exterioribus ad suam utilitatem, quasi propter se factis; semper enim imperfectiora sunt propter perfectiora, ut supra habitum est. Et ex hac ratione philosophus probat, in I Polit., quod possessio rerum exteriorum est homini naturalis. Hoc autem naturale dominium super ceteras creaturas, quod competit homini secundum rationem, in qua imago Dei consistit, manifestatur in ipsa hominis creatione, Gen. I, ubi dicitur, faciamus hominem ad similitudinem et imaginem nostram, et praesit piscibus maris, et cetera.

IIª-IIae q. 66 a. 1 ad 1

Ad primum ergo dicendum quod Deus habet principale dominium omnium rerum. Et ipse secundum suam providentiam ordinavit res quasdam ad corporalem hominis sustentationem. Et propter hoc homo habet naturale rerum dominium quantum ad potestatem utendi ipsis.

IIª-IIae q. 66 a. 1 ad 2

Ad secundum dicendum quod dives ille reprehenditur ex hoc quod putabat exteriora bona esse principaliter sua, quasi non accepisset ea ab alio, scilicet a Deo.

IIª-IIae q. 66 a. 1 ad 3

Ad tertium dicendum quod ratio illa procedit de dominio exteriorum rerum quantum ad naturas ipsarum, quod quidem dominium soli Deo convenit, ut dictum est.

Übersetzung ausblenden
Summe der Theologie

Erster Artikel. Der Besitz von äußeren Gütern ist für den Menschen naturgemäß.,

a) Dagegen spricht: I. Keiner soll für sich in Anspruch nehmen, was Gott eigen ist. Die Herrschaft über alle Kreaturen aber ist Gott eigen, nach Ps. 23.: „Dem Herrn gehört die Erde etc.“ Also darf von Natur aus der Mensch keine äußeren Güter besitzen. II. Bafilius erklärt zu Luk. 12. (Congregabo omnia): „Sage mir, was ist denn dies, das Deine? Wo hast du es hergenommen, daß du es für dein ganzes Leben beanspruchst?“ Was aber der Mensch von Natur besitzt, kann er als das Seinige bezeichnen. III. Ambrosius schreibt (1. de Trin. seu de fide ad Grat. cap. 1.) : „Der Ausdruck Herr bezeichnet die Macht.“ Der Mensch aber hat keine Macht über die äußeren Dinge; denn die Natur keines derselben kann er umändern. Auf der anderen Seite heißt es Ps. 8.: „Alles hast du ihm zu Füßen gelegt,“ nämlich dem Menschen.

b) Ich antworte, die Natur der äußeren Dinge stehe nicht unter der Macht des Menschen, sondern ausschließlich unter der Gottes; — wohl aber übt rücksichtlich des Gebrauches der äußeren Dinge der Mensch über dieselben Herrschaft aus; denn kraft seiner Vernunft und seines freien Willens kann er sich deren zu seinem Nutzen bedienen, da immer das Unvollkommene wegen des Vollkommenen da ist. Und daraus beweist Aristoteles, daß der Mensch äußere Dinge von Natur aus besitze. Diese natürliche Herrschaft nun des Menschen über die übrigen sichtbaren Kreaturen, die dem Menschen zukommt, weil er Vernunft hat, in der das Bild Gottes besteht, ist Gen. 1, 26. ausgedrückt in den Worten: „Wir wollen den Menschen machen nach unserem Bilde, damit er herrsche über die Fische etc.“

c) I. Gott, als der Herr aller Kreatur, hat gemäß seiner Vorsehung einige Dinge zum Gebrauche und zum Unterhalte des Menschen bestimmt; und auf Grund dessen hat der Mensch eine natürliche Herrschaft über die Dinge rücksichtlich der Befugnis, sich deren zu bedienen. II. Jener Reiche im Evangelium meinte, seine Güter seien in erster Linie sein Eigen, er hätte sie nicht von Gott. III. Über die Naturen der Dinge herrscht Gott allein.

  Drucken   Fehler melden
  • Text anzeigen
  • Bibliographische Angabe
  • Scans dieser Version
Editionen dieses Werks
Summa theologiae
Übersetzungen dieses Werks
Summe der Theologie

Inhaltsangabe

Theologische Fakultät, Patristik und Geschichte der alten Kirche
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Impressum
Datenschutzerklärung