Edition
Hide
Summa theologiae
Prooemium
IIª-IIae q. 89 pr.
Deinde considerandum est de actibus exterioribus latriae quibus aliquid divinum ab hominibus assumitur, quod est vel sacramentum aliquod, vel ipsum nomen divinum. Sed de sacramenti assumptione locus erit tractandi in tertia huius operis parte. De assumptione autem nominis divini nunc agendum est. Assumitur autem divinum nomen ab homine tripliciter, uno modo, per modum iuramenti, ad propria verba confirmanda; alio modo, per modum adiurationis, ad alios inducendum; tertio modo, per modum invocationis, ad orandum vel laudandum. Primo ergo de iuramento agendum est. Circa quod quaeruntur decem. Primo, quid sit iuramentum. Secundo, utrum sit licitum. Tertio, qui sint comites iuramenti. Quarto, cuius virtutis sit actus. Quinto, utrum sit appetendum et frequentandum, tanquam utile et bonum. Sexto, utrum liceat iurare per creaturam. Septimo, utrum iuramentum sit obligatorium. Octavo, quae sit maior obligatio, utrum iuramenti vel voti. Nono, utrum in iuramento possit dispensari. Decimo, quibus et quando liceat iurare.
Translation
Hide
Summe der Theologie
Neunundachtzigstes Kapitel. Über den Eidschwur.
Nun kommen in Betracht jene äußeren Akte der Gottesverehrung, vermittelst deren etwas Göttliches von den Menschen gebraucht wird, entweder ein Sakrament oder der Name Gottes selber. Über die Sakramente wird im dritten Teile gehandelt und dann dieser Punkt ebenfalls berücksichtigt werden. Der göttliche Name aber wird in dreifacher Weise von den Menschen in Gebrauch genommen: 1. im Eidschwure, um die eigene Aussage zu kräftigen; 2. in der Beschwörung, um andere zu etwas anzuleiten; 3. im Anrufen beim Gebete oder Lobpreis. Zuerst also: