Edition
Hide
Summa theologiae
Articulus 3
IIIª q. 67 a. 3 arg. 1
Ad tertium sic proceditur. Videtur quod laicus baptizare non possit. Baptizare enim, sicut dictum est, proprie pertinet ad ordinem sacerdotalem. Sed ea quae sunt ordinis, non possunt committi non habenti ordinem. Ergo videtur quod laicus, qui non habet ordinem, baptizare non possit.
IIIª q. 67 a. 3 arg. 2
Praeterea, maius est baptizare quam alia sacramentalia Baptismi perficere, sicut catechizare et exorcizare et aquam baptismalem benedicere. Sed haec non possunt fieri a laicis, sed solum a sacerdotibus. Ergo videtur quod multo minus laici possint baptizare.
IIIª q. 67 a. 3 arg. 3
Praeterea, sicut Baptismus est sacramentum necessitatis, ita et poenitentia. Sed laicus non potest absolvere in foro poenitentiali. Ergo neque potest baptizare.
IIIª q. 67 a. 3 s. c.
Sed contra est quod Gelasius Papa et Isidorus dicunt, quod baptizare, necessitate imminente, laicis Christianis plerumque conceditur.
IIIª q. 67 a. 3 co.
Respondeo dicendum quod ad misericordiam eius qui vult omnes homines salvos fieri, pertinet ut in his quae sunt de necessitate salutis, homo de facili remedium inveniat. Inter omnia autem alia sacramenta maximae necessitatis est Baptismus, qui est regeneratio hominis in vitam spiritualem, quia pueris aliter subveniri non potest; et adulti non possunt aliter quam per Baptismum plenam remissionem consequi et quantum ad culpam et quantum ad poenam. Et ideo, ut homo circa remedium tam necessarium defectum pati non possit, institutum est ut et materia Baptismi sit communis, scilicet aqua, quae a quolibet haberi potest; et minister Baptismi etiam sit quicumque, etiam non ordinatus; ne propter defectum Baptismi homo salutis suae dispendium patiatur.
IIIª q. 67 a. 3 ad 1
Ad primum ergo dicendum quod baptizare pertinet ad ordinem sacerdotalem secundum quandam convenientiam et solemnitatem, non autem hoc est de necessitate sacramenti. Unde etiam si extra necessitatis articulum laicus baptizet, peccat quidem, tamen sacramentum Baptismi confert, nec est rebaptizandus ille qui sic est baptizatus.
IIIª q. 67 a. 3 ad 2
Ad secundum dicendum quod illa sacramentalia Baptismi pertinent ad solemnitatem, non autem ad necessitatem Baptismi. Et ideo fieri non debent nec possunt a laico, sed solum a sacerdote, cuius est solemniter baptizare.
IIIª q. 67 a. 3 ad 3
Ad tertium dicendum quod, sicut supra dictum est, poenitentia non est tantae necessitatis sicut Baptismus, potest enim per contritionem suppleri defectus sacerdotalis absolutionis quae non liberat a tota poena, nec etiam pueris adhibetur. Et ideo non est simile de Baptismo, cuius effectus per nihil aliud suppleri potest.
Translation
Hide
Summe der Theologie
Dritter Artikel. Ein Laie kann taufen.
a) Dem scheint nicht so. Denn: I. Taufen gehört dem Priesteramte an. Wer also nicht die priesterliche Weihe hat, kann nicht taufen. II. Mehr ist es, zu taufen, als die zur Taufe vorbereitenden Sakramentalien zu vollenden, wie katechesieren, exorcisieren, das Taufwasser segnen. Dies aber kann nicht ein Laie thun; also noch weniger taufen. III. Wie die Taufe, so ist notwendig die Buße. Lossprechen von Sünden aber kann kein Laie. Auf der anderen Seite sagt Gelasius I. (op. 9. c. 7.) und Jsidor (2. de offic. 24.): „Im Falle der Not wird den christlichen Laien für ganz gewöhnlich gestattet zu taufen.“
b) Ich antworte, es gehöre dies zur Barmherzigkeit dessen, der alle selig machen will, daß in dem was zum Heile notwendig ist, jeder leicht das Heilmittel finde. Von höchster Notwendigkeit aber ist unter allen Sakramenten die Taufe. Denn den Kindern kann man anders nicht helfen; und die erwachsenen können anders nicht volle Verzeihung ihrer Sünden erlangen mit Rücksicht auf Strafe und Schuld. Deshalb also, damit der Mensch ein so notwendiges Heilmittel leicht bei der Hand habe, ist es eingerichtet, daß sowohl die Materie leicht zu beschaffen ist und daß jeder Laie die Taufe spenden kann, damit niemand aus Mangel an ihr zu Grunde gehe.
c) I. Die feierliche Taufe gehört zum Priesteramte; aber der Priester ist nicht notwendig deren Spender. Sollte also ein Laie, auch abgesehen vom Notfalle, taufen; so sündigt er zwar, aber die Taufe ist gültig und es darf nicht wieder getauft werden. II. Jene Sakramentalien gehören zur feierlichen Spendung und können sonach nur von einem Priester vollendet werden. III. Das Bußsakrament ist nicht in solchem Grade notwendig wie die Taufe. Es kann nämlich der Mangel der priesterlichen Lossprechung ersetzt werden durch die vollkommene Reue. Auch befreit die Lossprechung nicht von der ganzen Strafe und kann nicht auf Kinder angewandt werden.