• Home
  • Works
  • Introduction Guide Collaboration Sponsors / Collaborators Copyrights Contact Imprint
Bibliothek der Kirchenväter
Search
DE EN FR
Works Augustine of Hippo (354-430)

Edition Hide
De civitate Dei (CCSL)

Caput XVIII: De uiro perfecto, id est Christo, et corpore eius, id est ecclesia, quae est ipsius plenitudo.

Proinde quod ait apostolus, occursuros nos omnes in uirum perfectum, totius ipsius circumstantiam lectionis considerare debemus, quae ita se habet: qui descendit, inquit, ipse est et qui adscendit super omnes caelos, ut adinpleret omnia. et ipse dedit quosdam quidem apostolos, quosdam autem prophetas, quosdam uero euangelistas, quosdam autem pastores et doctores ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem corporis Christi, donec occurramus omnes in unitatem fidei et agnitionem filii dei, in uirum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi; ut ultra non simus paruuli iactati et circumlati omni uento doctrinae, in inlusione hominum, in astutia ad machinationem erroris, ueritatem autem facientes in caritate augeamur in illo per omnia, qui est caput Christus; ex quo totum corpus conexum et conpactum per omnem tactum subministrationis secundum operationem in mensuram uniuscuiusque partis incrementum corporis facit in aedificationem sui in caritate. ecce qui est uir perfectus, caput et corpus, quod constat omnibus membris, quae suo tempore conplebuntur, cottidie tamen eidem corpori accedunt, dum aedificatur ecclesia, cui dicitur: uos autem estis corpus Christi et membra, et alibi: pro corpore, inquit, eius quod est ecclesia, itemque alibi: unus panis, unum corpus multi sumus. de cuius corporis aedificatione et hic dictum est: ad consummationem sanctorum in opus ministerii, in aedificationem corporis Christi ac deinde subiectum unde nunc agimus: donec occurramus omnes in unitatem fidei et agnitionem filii dei, in uirum perfectum, in mensuram aetatis plenitudinis Christi, et cetera; donec eadem mensura in quo corpore intellegenda esset, ostenderet dicens: augeamur in illo per omnia, qui est caput Christus; ex quo totum corpus conexum et conpactum per omnem tactum subministrationis secundum operationem in mensuram uniuscuiusque partis. sicut ergo est mensura uniuscuiusque partis, ita totius corporis, quod omnibus suis partibus constat, est utique mensura plenitudinis, de qua dictum est: in mensuram aetatis plenitudinis Christi. quam plenitudinem etiam illo commemorauit loco, ubi ait de Christo: et ipsum dedit caput super omnia ecclesiae, quae est corpus eius, plenitudo eius, qui omnia in omnibus inpletur. uerum si hoc ad resurrectionis formam, in qua erit unusquisque, referendum esset, quid nos inpediret nominato uiro intellegere et feminam, ut uirum pro homine positum acciperemus? sicut in eo quod dictum est: beatus uir qui timet dominum, utique ibi sunt et feminae, quae timent dominum.

Translation Hide
Zweiundzwanzig Bücher über den Gottesstaat (BKV)

18. Von dem „vollkommenen Manne“, womit Christus gemeint ist, und seinem Leibe, d. i. der Kirche, die seine „Fülle“ ist.

Ferner ist bei dem Ausspruch des Apostels, daß wir alle zum vollkommenen Manne gelangen werden, der ganze Zusammenhang der Stelle wohl im Auge zu behalten. Die Stelle lautet so1: „Der Niedergefahrene ist derselbe wie der, der aufgefahren ist über alle Himmel, um alles zu erfüllen. Und er ist es, der geschenkt hat die einen als Apostel, andere als Propheten, andere als Evangelisten, andere als Hirten und Lehrer, um die Band 28, S. 1432Heiligen tüchtig zu machen, ihren Dienst auszuführen, den Leib Christi zu bauen, bis wir endlich alle miteinander gelangen zur Einheit im Glauben und zur Erkenntnis des Sohnes Gottes, zum vollkommenen Manne, zum Maß des Vollalters Christi; denn wir sollen nicht länger unschlüssige Kinder sein und von jedem Wind der Lehre uns hin- und hertreiben lassen durch das betrügerische Spiel der Menschen, durch Schlauheit, die auf Irreleitung sinnt, sondern wir sollen, die Wahrheit in Liebe betätigend, in allen Stücken zunehmen in dem, der das Haupt ist, Christus; von ihm aus wird der ganze Leib zusammengehalten und zusammengefügt und tut jedes Gelenk seinen Dienst mit der Wirksamkeit, die dem Maße jedes einzelnen entspricht; und die Folge ist, daß der Leib wächst und erbaut wird in Liebe.“ Hier steht es ja, wer der vollkommene Mann ist, Haupt und Leib, aus der Gesamtheit der Glieder bestehend, die vollständig sein werden zu ihrer Zeit, unterdessen aber Tag für Tag hinzutreten zu demselben Leibe, bis die Kirche erbaut ist, von der es heißt2: „Ihr aber seid Christi Leib und Glieder“, und an anderer Stelle3: „Für seinen Leib, der die Kirche ist“, und wieder anderswo4: „Ein Brot, ein Leib sind wir, die vielen.“ Von dem Bau dieses Leibes ist auch in unserer Stelle die Rede mit den Worten: „Um die Heiligen tüchtig zu machen, ihren Dienst auszuführen, den Leib Christi zu bauen“, und daran schließen sich dann die Worte, die uns hier beschäftigen; „Bis wir alle miteinander gelangen zur Einheit im Glauben und zur Erkenntnis des Sohnes Gottes, zum vollkommenen Manne, zum Vollmaß des Alters Christi“ und so weiter; welchen Leib er da im Auge hat, wo er vom Maße spricht, das sagt er dann in den Worten: „Wir sollen in allen Stücken zunehmen in dem, der das Haupt ist, Christus; von ihm aus wird der ganze Leib zusammengehalten und zusammengefügt und tut jedes Gelenk seinen Dienst mit der Wirksamkeit, die dem Maße des einzelnen entspricht.“ Wie es also ein Maß gibt für jeden Teil, so gibt es für den ganzen Leib, der aus der Band 28, S. 1433Gesamtheit seiner Teile besteht, ganz von selbst ein Vollmaß, und von ihm heißt es: „zum Vollmaß des Alters Christi“. Von dieser Fülle spricht er auch an der Stelle, wo er von Christus sagt5: „Und ihn hat er zum Haupte gegeben über die ganze Kirche, die sein Leib ist, die Fülle dessen, der alles in allem erfüllt.“ Indes selbst dann, wenn „der vollkommene Mann“ und „das Vollmaß des Alters Christi“ auf die Auferstehungsgestalt jedes einzelnen zu beziehen wäre, so könnten wir dennoch ohne Bedenken unter dem allein genannten Manne auch das Weib verstehen, gerade so gut wie in der Stelle6: „Selig der Mann, der Gott fürchtet“ auch die Frauen mit inbegriffen sind, die Gott fürchten.


  1. Eph. 4, 10-16. ↩

  2. 1 Kor. 12, 27. ↩

  3. Kol. 1, 24. ↩

  4. 1 Kor. 10, 17. ↩

  5. Eph. 1, 22 f. ↩

  6. Ps. 111,1. ↩

  Print   Report an error
  • Show the text
  • Bibliographic Reference
  • Scans for this version
Editions of this Work
De civitate Dei (CCSL)
Translations of this Work
La cité de dieu Compare
The City of God Compare
Zweiundzwanzig Bücher über den Gottesstaat (BKV)
Commentaries for this Work
The City of God - Translator's Preface

Contents

Faculty of Theology, Patristics and History of the Early Church
Miséricorde, Av. Europe 20, CH 1700 Fribourg

© 2025 Gregor Emmenegger
Imprint
Privacy policy