Caput XXV: De ira dei, quae incommutabilem tranquillitatem nulla inflammatione perturbat.

Ira dei non perturbatio animi eius est, sed iudicium quo inrogatur poena peccato. cogitatio uero eius et recogitatio mutandarum rerum est inmutabilis ratio. neque enim sicut hominem, ita deum cuiusquam facti sui paenitet, cuius est de omnibus omnino rebus tam fixa sententia quam certa praescientia. sed si non utatur scriptura talibus uerbis, non se quodammodo familiarius insinuabit omni generi hominum, quibus uult esse consultum, ut et perterreat superbientes et excitet neglegentes, et exerceat quaerentes et alat intellegentes; quod non faceret, si non se prius inclinaret et quodammodo descenderet ad iacentes. quod autem etiam interitum omnium animalium terrenorum uolatiliumque denuntiat, magnitudinem futurae cladis effatur, non animantibus rationis expertibus, tamquam et ipsa peccauerint, minatur exitium.