16.

Nec ideo Moysi famulo dei derogaveris, quia eum peccatorem fuisse et offenso deo suo in monte occisum esse dixisti. p. 457,11 Noverat enim et ipse in domino gloriari, ut ab eo salvus fieret, a quo et ille, qui dicit: Christus Iesus venit in hunc mundum peccatores salvos facere, quorum primus ego sum. Arguitur enim Moyses voce divina, quod eius fides ad aquam de petra eiciendam aliquantum titubaverit; quod ei cum peccato Petri potest esse commune, qui in mediis fluctibus simili fidei defectu dubitavit. Verum absit, ut credamus hinc eum esse alienatum ab aeterna societate sanctorum, qui cum sancto Helia, sicut evangelium loquitur, meruit clarificato in monte domino assistere. Nam, ut in veteribus legimus libris, etiam post ipsum peccatum quantum sit apud deum meritum eius adparet. p. 457,22 Sed quid causae fuerit, ut de peccato eius tali morte vindicando deus loqueretur, quoniam polllicitus sum ea ipsa demonstrare ad praenuntiandum Christum pertinere, quae tu reprehendenda delegeris, faciam, sicut possum, domino adiuvante, ut hoc etiam, quod in Moysi morte reprehendisti, prophetiam fuisse de Christo recte intellegentibus doceam.