29.

Mortales autem delectationes usque ad reparandam seu custodiendam istam mortalem salutem sive uniuscuiusque hominis sive ipsius humani generis vel excitandae vel relaxandae sunt; ultra si prolapsae fuerint et contra temperantiae rationem hominem non se regentem abripuerint libidines, erunt profecto illicitae ac turpes et dignae doloribus emendari. Quodsi etiam perturbatum rectorem in tantam voraginem perditae consuetudinis mergant, ut vel inultas fore credens confessionis et paenitentiae neglegat medicinam, qua correctus emergat, 623,24 vel peiore morte cordis contra illam aeternam providentiae legem blasphemum eis patrocinium defensionis adhibeat atque ita diem fungatur extremum, non iam emendatione, sed damnatione dignum lex illa irreprehensibilis censet.