96.

Quid vero utilius atque salubrius pie legentibus vel audientibus illas sacras litteras consuli ac prospici potuit, p. 702,13 quam ut non solum in eis laudabiles homines ad imitandum et reprehensibiles ad cavendum proponerentur, verum etiam quaedam bonorum declinationes et lapsus in malum, sive inde idem (itidem) denuo correcti in viam redeant sive irrevocabiles maneant, et rursus quaedam malorum mutationes et proventus in bonum sive perseveraturi sive in pristina iterum relapsuri, ut neque iusti in superbiam securitate extollantur nec iniqui contra medicinam desperatione obdurentur? At illa, quae neque ad imitandum neque ad cavendum facta hominum pertinent et tamen in sancta scriptura reperiuntur, aut ad illam conexionem posita sunt, quibus occasionibus ad res necessarias veniatur, aut eo ipso, quo videntur superflua, satis admonent in eis quaeri oportere mysticae alicuius significationis oraculum. p. 702,26 Neque enim de his libris loquimur, in quibus nulla vel pauca ac non multa apertissima prophetico spiritu praenuntiata iam quoque ipsis rebus impletis auctoritatem divinam fidelissima et praeclarissima veritatis luce testantur, ut omnino desipiat, quisquis eos superflue vel quasi fatue locutos aliquid putat, quibus non solum omnia hominum ingeniorumque subdita videt, verum etiam hoc ab eis praedictum legit perfectumque cognoscit.