VII.
Praenuntiata sunt ista nobis et ante praedicta. Sed nos, datae legis et observationis immemores, id egimus per nostra peccata, ut, dum Domini mandata contemnimus, ad correctionem delicti et probationem fidei remediis severioribus veniremus. Nec saltem sero conversi ad Domini timorem sumus, ut hanc correptionem nostram probationemque divinam patienter [Col. 0471B] et fortiter subiremus. Ad prima statim verba minantis inimici maximus fratrum numerus fidem suam prodidit; nec prostratus est persecutionis impetu, sed voluntario lapsu se ipse prostravit. Quid oro inauditum, quid novum venerat, ut, velut incognitis atque inopinatis rebus exortis, Christi sacramentum temeritate praecipiti solveretur? Nonne haec et Prophetae ante et Apostoli postmodum nuntiaverunt? nonne justorum pressuras et gentilium semper injurias pleni sancto Spiritu praedicaverunt? nonne fidem nostram semper armans et Dei servos coelesti voce corroborans dicit Scriptura divina: Dominum Deum tuum adorabis, et illi soli servies (Deut. VI, 13; Matth. [Col. 0472A] IV, 10). Nonne, iram divinae indignationis ostendens et poenae metum praemonens, denuo dicit: Adoraverunt eos quos fecerunt digiti eorum; et curvatus est homo et humilitatus est vir, et non laxabo illis 1. Et iterum Deus loquitur dicens: Sacrificans diis eradicabitur, nisi Domino soli 2. In Evangelio quoque postmodum Dominus, in verbis doctor et consummator in factis, docens quid fieret, et faciens quodcumque docuisset, quicquid nunc geritur et geretur nonne ante praemonuit? Nonne et negantibus aeterna supplicia et salutaria confitentibus praemia ante constituit?
