XXXVI.
Si precem toto corde quis faciat, si veris poenitentiae lamentationibus et lacrymis ingemiscat, si ad veniam delicti sui Dominum justis et continuis [Col. 0493B] operibus inflectat, misereri talium potest qui et misericordiam suam protulit dicens: Cum conversus ingemueris, tunc salvaberis, et scies ubi fueris 1. Et iterum: Nolo mortem morientis, dicit Dominus, quantum ut revertatur et vivat 2 Et Johel propheta pietatem Domini, Domino ipso [Col. 0494A] monente, declarat: Revertimini, inquit, ad Dominum Deum vestrum, quoniam misericors et pius est et patiens et multae miserationis, et qui sententiam flectat adversus malitias irrogatas 3. Potest ille indulgentiam dare, sententiam suam potest ille deflectere. Poenitenti, operanti, roganti potest elementer ignoscere, potest in acceptum referre quidquid pro talibus et petierint martyres et fecerint sacerdotes. Vel si quis plus eum suis satisfactionibus moverit, si ejus iram, si indignantis offensam justa deprecatione placaverit, dat ille et arma rursum quibus victus armetur, reparat et corroborat vires quibus fides instaurata vegetetur. Repetet certamen suum miles, iterabit aciem, provocabit hostem, et quidem factus ad praelium fortior per dolorem. Qui sic Deo satisfecerit, [Col. 0494B] qui poenitentia facti sui, qui pudore delicti, plus et virtutis et fidei de ipso lapsus sui dolore conceperit, exauditus et adjutus a Domino, quam contristaverat, nuper laetam faciet Ecclesiam; nec jam solam Dei veniam merebitur, sed et coronam.
