IV, 3.

Ἐκεῖνο δ’ αὖθις μνημονευτέον ὃ ὁ Ματθαῖος εἶπε, καθάπερ ἐν μύλωνι κατακεκλιμένος· Καὶ κηρυχθήσεται, λέγων, τὸ 1δ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος. ἰδοὺ γὰρ πᾶσα τῆς οἰκουμένης ῥύμη τοῦ εὐαγγελίου τὴν πεῖραν ἔχει καὶ τέρμονες ὅλοι καὶ κόαμου πέρατα τὸ εὐαγγέλιον ὅλον κατέχονσι, καὶ τέλος οὐδαμοῦ οὐδ᾿ ἥξει ποτέ, καὶ τοῦτο μὲν ἐν παραβύστῳ λελέχθω τὸ ῥῆμα. ¹