Caput XXIX: Quid familia Christi respondere debeat infidelibus, cum exprobrant, quod eam a furore hostium non liberauerit Christus.

Habet itaque omnis familia summi et ueri dei consolationem suam, non fallacem nec in spe rerum nutantium uel labentium constitutam, uitamque etiam ipsam temporalem minime paenitendam, in qua eruditur ad aeternam, bonisque terrenis tamquam peregrina utitur nec capitur, malis autem aut probatur aut emendatur. illi uero, qui probitati eius insultant eique dicunt, cum forte in aliqua temporalia mala deuenerit: ubi est deus tuus? ipsi dicant, ubi sint di eorum, cum talia patiuntur, pro quibus euitandis eos uel colunt uel colendos esse contendunt. nam ista respondet: deus meus ubique praesens, ubique totus, nusquam inclusus, qui possit adesse secretus, abesse non motus; ille cum me aduersis rebus exagitat, aut merita examinat aut peccata castigat mercedemque mihi aeternam pro toleratis pie malis temporalibus seruat; uos autem qui estis, cum quibus loqui dignum sit saltem de dis uestris, quanto minus de deo meo, qui terribilis est super omnes deos, quoniam di gentium daemonia, dominus autem caelos fecit.