Caput LI. De Fratribus qui non satis longe proficiscuntur

[1] Frater qui pro quovis responso dirigitur et ea die speratur reverti ad monasterium, non praesumat foris manducare, etiam si omnino rogetur a quovis, [2] nisi forte ei ab abbate suo praecipiatur. [3] Quod si aliter fecerit, excommunicetur.