77.
Si autem hoc mirum istis vanis videtur, quod aliud tunc deus praecepit dispensatoribus veteris testamenti, ubi novi gratia velabatur, aliud praedicatoribus novi testamenti, ubi veteris obscuritas revelabatur, attendant ipsum dominum Christum mutantem, quae dixerat, et aliud dicentem: ‛Quando misi vos’ inquit ‛sine sacculo et pera et calciamentis, numquid aliquid defuit vobis?’ At illi dixerunt: ‛Nihil’. Dixit ergo eis:‛Sed nunc qui habet sacculum, tollat, similiter et peram; et qui non habet, vendat tunicam suam et emat gladium’. p. 677,3 Isti certe, si ista diversa in testamentis singulis invenirent, vetere et novo, etiam hoc clamarent duo sibi testamenta esse contraria. Quid ergo nunc respondebunt, cum idem ipse dicit: Antea misi vos sine sacculo et pera et calciamentis, et nihil vobis defuit; nunc autem qui habet sacculum, tollat, similiter et peram, et qui p. 677,16 Neque enim in eo, quod ex evangelio commemoravimus, verba tantum domini fuerunt, sed et obtemperantium quoque discipulorum facta secuta sunt. Nam et tunc sine sacculo et pera ierunt et nihil eis defuit, sicut eius interrogatio et eorum responsio declaravit, et nunc dixerunt ei, cum de gladio emendo iussisset: Ecce sunt hic duo gladii_. Et ille respondit: Sufficit*. Hinc et Petrus armatus inventus est, cum aurem persecutoris abscidit, ubi spontanea eius coercetur audacia, quia non ut iussus fuerat ferrum tollere, ita iussus fuerat et ferire. Latebat certe domini voluntas, cur arma portari praecepisset, quibus eos uti noluisset, verumtamen ad illum cum ratione praecipere, ad istos autem sine retractatione praecepta facere pertinebat. p. 678,3