3.

Augustinus respondit: Tu semichristianos cavendos putas, quod nos esse dicis; nos autem pseudochristianos cavemus, quod vos esse ostendimus.

Nam quod semum est, ex quadam parte imperfectum, ex nulla tamen falsum est. Quid ergo ?

Si aliquid deest fidei eorum quos circumvenire conamini, numquid ideo id quod eis adest destruendum, ac non potius id quod deest astruendum est?

Sicut ad quosdam imperfectos loquens apostolus ait:gaudens et videns vestram conversationem et id quod deest fidei vestrae in Christo. p. 252,22

Cernebat utique quandam fabricam spiritalem, sicut alibi dicit: dei aedificatio estis, et in ea cernebat utrumque: et unde gauderet et unde satageret.

Gaudebat ex eo quod iam aedificatum videbat, satagebat ex eo quod usque ad culmen perfectionis adhuc aedificandum esse sentiebat. Itaque nos revera catholicos nondum perfectos, sed quodam modo, ut dixisti, semichristianos quos fallatis et seducatis vestra perversitate insectamini.

Sed siqui adhuc etiam tales sunt, si vos pseudochristianos esse intellexerint, quamvis captiosis quaestionum vestrarum propositionibus propter id quod eorum fidei deest respondere non possint, non tamen sequendos, sed devitandos vos esse cognoscunt.

Sicut ergo vestra intentio est semichristianos quos decipiatis inquirere, sic nostra intentio est pseudochristianos vos ostendere, ut non solum christiani peritiores vos convincendo prodant, sed et imperitiores vos cavendo proficiant. p. 253,10

Cur autem serpentem patrem nostrum dixisti? An excidit tibi, quemadmodum soleatis vituperare deum qui homini praeceptum in paradiso dedit, et laudare serpentem quod ei per suum consilium oculos aperuit?

Puto iustum esse, ut serpentem illum diabolum a vobis laudatum tu potius agnoscas parentem tuum; nam ille te filium etiam modo vituperatus agnoscit.