16.
1. Ἔτι δὲ καὶ περὶ τοῦ ναοῦ ἐρῶ ὑμῖν, ὡςπλανώμενοι οἱ ταλαίπωροι εἰς τὴν οἰκοδομὴνἤλπισαν, καὶ οὐκ ἐπὶ τὸν θεὸν αὐτῶν τὸν ποιήσαντααὐτούς, ὡς ὄντα οἶκον θεοῦ. 2. σχεδὸνγὰρ ὡς τὰ ἔθνη ἀφιέρωσαν αὐτὸν ἐν τῷ ναῷ.ἀλλὰ πῶς λέγει κύριος καταργῶν αὐτόν, μάθετε·1 Τίς ἐμέτρησεν τὸν οὐρανὸν σπιθαμῇ ἢ τὴν γῆν δρακί;2 οὐκ ἐγώ; λέγει κύριος· Ὁ οὐρανός μοι θρόνος, ἡ δὲγῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου· ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέμοι, ἢ τίς τόπος τῆς καταπαύσεώς μου;ἐγνώκατε, ὅτι ματαία ἡ ἐλπὶς αὐτῶν. 3. πέρας3 γέ τοι πάλιν λέγει· Ἰδού, οἱ καθελόντες τὸν ναὸντοῦτον αὐτοὶ αὐτὸν οἰκοδομήσουσιν. 4. γίνεται,διὰ γὰρ τὸ πολεμεῖν αὐτοὺς καθῃρέθη ὑπὸ τῶνἐχθρῶν· νῦν καὶ αὐτοὶ οἱ τῶν ἐχθρῶν ὑπηρέταιἀνοικοδομήσουσιν αὐτόν. 5. πάλιν ὡς ἔμελλενἡ πόλις καὶ ὁ ναὸς καὶ ὁ λαὸς Ἰσραὴλ παραδίδοσθαι,4 ἐφανερώθη. λέγει γὰρ ἡ γραφή· Καὶἔσται ἐπ̓ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν, καὶ παραδώσεικύριος τὰ πρόβατα τῆς νομῆς καὶ τὴν μάνδρανκαὶ τὸν πύργον αὐτῶν εἰς καταφθοράν. καὶἐγένετο καθ̓ ἃ ἐλάλησεν κύριος. 6. ζητήσωμενδέ, εἰ ἔστιν ναὸς θεοῦ. ἔστιν, ὅπου αὐτὸς λέγει5 ποιεῖν καὶ καταρτίζειν. γέγραπται γάρ· Καὶ[P. 398]()ἔσται, τῆς ἑβδομάδος συντελουμένης οἰκοδομηθήσεταιναὸς θεοῦ ἐνδόξως ἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου. 7. εὑρίσκω οὖν, ὅτι ἔστιν ναός. πῶς οὖν οἰκοδομηθήσεταιἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου, μάθετε. πρὸτοῦ ἡμᾶς πιστεῦσαι τῷ θεῷ ἦν ἡμῶν τὸ κατοικητήριοντῆς καρδίας φθαρτὸν καὶ ἀσθενές, ὡςἀληθῶς οἰκοδομητὸς ναὸς διὰ χειρός, ὅτι ἦν πλήρηςμὲν εἰδωλολατρείας καὶ ἦν οἶκος δαιμονίων διὰ τὸ6 ποιεῖν, ὅσα ἦν ἐναντία τῷ θεῷ, 8. Οἰκοδομηθήσεταιδὲ ἐπὶ τῷ ὀνόματι κυρίου. προσέχετε δέ,ἵνα ὁ ναὸς τοῦ κυρίου ἐνδόξως οἰκοδομηθῇ. πῶς,μάθετε. λαβόντες τὴν ἄφεσιν τῶν ἁμαρτιῶν καὶἐλπίσαντες ἐπὶ τὸ ὄνομα ἐγενόμεθα καινοί, πάλινἐξ ἀρχῆς κτιζόμενοι· διὸ ἐν τῷ κατοικητηρίῳ ἡμῶνἀληθῶς ὁ θεὸς κατοικεῖ ἐν ἡμῖν. 9. πῶς; ὁ λόγοςαὐτοῦ τῆς πίστεως, ἡ κλῆσις αὐτοῦ τῆς ἐπαγγελίας,ἡ σοφία τῶν δικαιωμάτων, αἱ ἐντολαὶ τῆςδιδαχῆς, αὐτὸς ἐν ἡμῖν προφητεύων, αὐτὸς ἐν ἡμῖνκατοικῶν, τοὺς τῷ θανάτῳ δεδουλωμένους7 ἀνοίγωνἡμῖν τὴν θύραν τοῦ ναοῦ, ὅ ἐστιν στόμα, μετάνοιανδιδοὺς ἡμῖν, εἰσάγει εἰς τὸν ἄφθαρτον ναόν. 10. ὁγὰρ ποθῶν σωθῆναι βλέπει οὐκ εἰς τὸν ἄνθρωπον,ἀλλ̓ εἰς τὸν ἐν αὐτῷ κατοικοῦντα καὶ λαλοῦντα, ἐπ̓αὐτῷ ἐκπλησσόμενος, ἐπὶ τῷ μηδέποτε μήτε τοῦλέγοντος τὰ ῥήματα ἀκηκοέναι ἐκ τοῦ στόματοςμήτε αὐτός ποτε ἐπιτεθυμηκέναι ἀκούειν. τοῦτόἐστιν πνευματικὸς ναὸς οἰκοδομούμενος τῷ κυρίῳ.P. 400
