Liber XIII
Caput I: De lapsu primorum hominum, per quem est contracta mortalitas.
Expeditis de nostri saeculi exortu et de initio generis humani difficillimis quaestionibus nunc iam de lapsu primi hominis, immo primorum hominum, et de origine ac propagine mortis humanae disputationem a nobis institutam rerum ordo deposcit. non enim eo modo, quo angelos, condiderat deus homines, ut etiam si peccassent mori omnino non possent; sed ita ut perfunctos oboedientiae munere sine interuentu mortis angelica inmortalitas et beata aeternitas sequeretur; inoboedientes autem mors plecteret damnatione iustissima; quod etiam in libro superiore iam diximus.
||
Editionen dieses Werks
| De civitate Dei (CCSL) |
Übersetzungen dieses Werks
| La cité de dieu | vergleichen |
| The City of God | vergleichen |
| Zweiundzwanzig Bücher über den Gottesstaat (BKV) | vergleichen |
Kommentare zu diesem Werk
| The City of God - Translator's Preface |
Inhaltsangabe
Alle aufklappen
- De civitate Dei
- Liber I
- Liber II
- Liber III
- Liber IV
- Liber V
- Liber VI
- Liber VII
- Liber VIII
- Liber IX
- Liber X
- Liber XI
- Liber XII
- Liber XIII
- Caput I: De lapsu primorum hominum, per quem est contracta mortalitas.
- Caput II: De ea morte, quae animae semper utcumque uicturae accidere potest, et ea, cui corpus obnoxium est.
- Caput III: Vtrum mors, quae per peccatum primorum hominum in omnes homines pertransiit, etiam in sanctis poena peccati sit.
- Caput IV: Cur ab his, qui per gratiam regenerationis absoluti sunt a peccato, non auferatur mors, id est poena peccati.
- Caput V: Quod sicut iniqui male utuntur lege, quae bona est, ita iusti bene utantur morte, quae mala est.
- Caput VI: De generali mortis malo, quo animae et corporis societas separatur.
- Caput VII: De morte, quam quidam non regenerati pro Christi confessione suscipiunt.
- Caput VIII: Quod in sanctis primae mortis pro ueritate susceptio secundae sit mortis abolitio.
- Caput IX: Tempus mortis, quo uitae sensus aufertur, in morientibus an in mortuis esse dicendum sit.
- Caput X: An uita mortalium mors potius quam uita dicenda sit.
- Caput XI: An quisquam simul et uiuens esse possit et mortuus.
- Caput XII: Quam mortem primis hominibus deus, si mandatum eius transgrederentur, fuerit comminatus.
- Caput XIII: Praeuaricatio primorum hominum quam primam senserit poenam.
- Caput XIV: Qualis homo sit factus a deo et in quam sortem deciderit suae uoluntatis arbitrio.
- Caput XV: Quod Adam peccaturus prius ipse reliquerit deum, quam relinqueretur a deo, et primam fuisse animae mortem a deo recessisse.
- Caput XVI: De philosophis, qui animae separationem a corpore non putant esse poenalem, cum Plato inducat summum deum dis minoribus promittentem, quod numquam sint corporibus exuendi.
- Caput XVII: Contra eos, qui adserunt corpora terrena incorruptibilia fieri et aeterna non posse.
- Caput XVIII: De terrenis corporibus, quae philosophi adfirmant in caelestibus esse non posse, quia, quod terrenum est, naturali pondere reuocetur ad terram.
- Caput XIX: Contra eorum dogmata, qui primos homines, si non peccassent, inmortales futuros fuisse non credunt, aeternitatem animarum uolunt carere corporibus.
- Caput XX: Quod caro sanctorum, quae nunc requiescit in spe, in meliorem reparanda sit qualitatem, quam fuit primorum hominum ante peccatum.
- Caput XXI: De paradiso, in quo primi homines fuerunt, quod recte per significationem eius spiritale aliquid intellegatur, salua ueritate narrationis historicae de corporali loco.
- Caput XII: De corporibus sanctorum post resurrectionem, quae sic spiritalia erunt, ut non in spiritum caro uertatur.
- Caput XXIII: Quid intellegendum sit de corpore animali et de corpore spiritali, et qui moriantur in Adam, qui uero uiuificentur in Christo.
- Caput XXIV: Qualiter accipienda sit uel illa insufflatio dei, qua primus homo factus est in animam uiuentem, uel illa, quam dominus fecit dicens discipulis suis: accipite spiritum sanctum.
- Liber XIV
- Liber XV
- Liber XVI
- Liber XVII
- Liber XVIII
- Liber XIX
- Liber XX
- Liber XXI
- Liber XXII