23. Stephanus I. (254 – 257)
III. Verlorengegangene Schreiben.
3. Schreiben des P. Stephanus an die Kirchen von Syrien und Arabien,
dessen Dionysius von Alex. in dem oben mitgetheilten Fragmente erwähnt, in welchem der Papst höchst wahrscheinlich das auch dorthin verbreitete novatianische Schisma besprach.

||
Download
Traductions de cette œuvre
Echte und unechte Papstbriefe 1 (42-309) (BKV) |
Table des matières
Tout dérouler
- Echte und unechte Papstbriefe 1 (42-309)
- I. Der heilige Apostel Petrus (vom Jahre 42 — 60)
- 2. Linus. (67 – 79)
- 3. Cletus. (79 – 90)
- 4. Clemens I. (91 – 100)
- 5. Evaristus. (100 – 109)
- 6. Alexander I. (109 – 119).
- 7. Sixtus I. (119 – 128)
- 8. Telesphorus. (128 – 138)
- 9. Hyginus. (138 – 141)
- 10. Pius I. (141 – 156)
- 11. Anicetus. (157 – 168)
- 12. Soter. (168 – 177)
- 13. Eleutheros. (177 – 192)
- 14. Victor I. (192 – 202)
- 15. Zephyrinus. (202 – 218)
- 16. Callistus I. (218 – 222)
- 17. Urbanus I. (222 – 230)
- 18. Pontianus. (230 – 235)
- 19. Anteros. (235 – 236)
- 20. Fabianus. (236 – 250)
- 21. Cornelius. (251 – 253)
- 22. Lucius I. (253 – 254)
- 23. Stephanus I. (254 – 257)
- I. Echtes Fragment
- II. Unechte Schreiben.
- III. Verlorengegangene Schreiben.
- 1. Brief des Faustinus, Bischofs von Lyon, und der übrigen Bischöfe derselben Provinz an Stephanus,
- 2. Brief des P. Stephanus an die gallischen Bischöfe
- 3. Schreiben des P. Stephanus an die Kirchen von Syrien und Arabien,
- 4. (Encyklisches) Schreiben des Papstes über die orientalischen Bischöfe,
- 5. Brief des Papstes an Cyprian,
- 24. Sixtus II. (257 – 258)
- 25. Dionysius I. (259 – 268)
- 26. Felix I. (268 – 274)
- 27. Eutychianus. (275 – 283)
- 28. Gajus. (283 – 296)
- 29. Marcellinus. (296 – 304)
- 30. Marcellus. (307 – 309)
- 31. Eusebius. (309)